Ο Ισάν έστειλε στον δάσκαλο Κουσέν έναν καθρέπτη. Ο Κουσέν τον έδειξε στους καλόγερους και είπε: “Αυτός είναι ο καθρέπτης του Ισάν ή ο δικός μου; Εάν λέτε ότι είναι του Ισάν, πως μπορεί να βρίσκε­ται στα χέρια μου; Εάν λέτε ότι είναι δικός μου, μήπως δεν τον έχω πάρει από τα χέρια του Ισάν; μίλα, μίλα αλ­λιώς θα τον κάνω κομμάτια”.

Οι καλόγεροι δεν μπόρεσαν να περάσουν ανάμεσα από αυτά τα δύο αντίθετα, και ο δάσκαλος έκανε κομμάτια τον  καθρέπτη.

Είναι αδύνατη η έκσταση, ενώ η ουσία βρίσκεται μποτιλιαρισμένη ανάμεσα στα αντίθετα.

Στην εποχή της Βαβυλωνίας ήρθε στον κόσμο ο μποδι­σάτβα του αγιότατου Ashiata-Shiemash, ενός μεγάλου αβα­τάρα.

Ο Μποδισάτβα δεν ήταν πεσμένος και όπως όλοι οι Μποδισάτβες είχε κανονικά αναπτυγμένα τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του είναι.

Όταν έφτασε στην υπεύθυνη ηλικία, έφτασε στο βουνό Bεθινιάνα και μπήκε σε μια σπηλιά.

Λέει η παράδοση ότι έκανε τρεις φοβερές νηστείες σαράντα ημερών η κάθε μία, συνοδευμένη με σκόπιμες και θεληματικές ταλαιπωρίες.

Την πρώτη νηστεία την αφιέρωσε στην προσευχή και στον διαλογισμό.

Την δεύτερη νηστεία την αφιέρωσε στο να ξανακοιτά­ξει όλη την παρούσα ζωή του και τις προηγούμενες. Η τρί­τη νηστεία υπήρξε αποφασιστική, την αφιέρωσε στο να τελειώσει με τον μηχανικό συνδυασμό του νου. Δεν έτρωγε και έπινε μόνο νερό και κάθε μισή ώρα έβγαζε τις τρίχες από το στήθος του.

Υπάρχουν δύο είδη μηχανικού συνδυασμού που αποτελούν την βάση των αντιθέτων.

α) Μηχανικός συνδυασμός ιδεών, λέξεων, εκφράσεων, κλπ.

β) Μηχανικός συνδυασμός εικόνων, μορφών, πραγμάτων, προσώπων, κλπ.

Μία ιδέα συνδυάζεται με μια άλλη, μια λέξη με μια άλλη, μια έκφραση με μια άλλη και έρχεται η πάλη των αντιθέτων.

Ένας άνθρωπος συνδυάζεται με έναν άλλο, η ανάμνη­ση κάποιου έρχεται στο νου, μια εικόνα συνδυάζεται με μια άλλη, μια μορφή με μια άλλη, και συνεχίζεται η πάλη των αντιθέτων.

Ο Μποδισάτβα του αβατάρα Ashiata-Shiemash υποφέρον­τας αμίλητα και νηστεύοντας σαράντα ημέρες, ταλαιπωρών­τας τον εαυτό του τρομακτικά, βυθισμένος σε βαθύ εσωτε­ρικό διαλογισμό, κατάφερε τον ξεσυνδυασμό του νοητικού μηχανισμού, και ο νους του έμεινε επίσημα ήρεμος και σε μεγαλοπρεπή σιωπή.

Το αποτέλεσμα ήταν η έκσταση με την ενσάρκωση του πραγματικού του Είναι. Ο Ashiata-Shiemash πραγματοποί­ησε στην Ασία ένα μεγάλο έργο ιδρύοντας μοναστήρια και εγκαθιστώντας παντού κυβερνήτες με αφυπνισμένη συνείδηση. Αυτός ο Μποδισάτβα μπόρεσε να ενσαρκώσει το πραγματι­κό του Είναι κατά την διάρκεια του διαλογισμού, λόγω του ότι είχε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του ΕΙΝΑΙ.

Εκείνοι που δεν έχουν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του ΕΙΝΑΙ, δεν μπορούν να καταφέρουν να λειτουργήσει ή να ενσαρκώσουν μέσα τους το θείο ή το ΕΙΝΑΙ, όμως μπορούν να απελευθερώσουν την ουσία, για να ενωθεί με το ΕΙΝΑΙ και να συμμετέχει στην έκστασή του.

Στην κατάσταση της έκστασης μπορούμε να μελετήσου­με τα μεγάλα μυστήρια της ζωής και του θανάτου.

Πρέπει να μελετήσουμε την λειτουργία της ζωής και του θανάτου, ενώ έρχεται ο λειτουργός (ο εσώτερος, το Είναι).

Μόνο κατά την απουσία του εγώ μπορούμε να πειραματιστούμε την ευτυχία του ΕΙΝΑΙ. Μόνο κατά την απουσία του εγώ έρχεται η έκσταση.

Όταν καταφέρουμε την διάλυση του νοητικού μηχανι­σμού, έρχεται αυτό που οι Ανατολίτες ονομάζουν: Η έκρηξη της σακούλας, διακοπή του κενού, τότε υπάρχει μια κραυγή χαράς, διότι η ουσία (το μπουδάτα) έχει ξεφύγει από την πάλη των αντιθέτων και τώρα συμμετέχει στην επικοινωνία των αγίων.

Μόνο αν πειραματιστούμε την έκσταση, μπορούμε να γνωρίσουμε, τι είναι η αλήθεια και τι η ζωή. Μόνο κατά την απουσία του εγώ απολαμβάνουμε την ευτυχία της ζωής ελεύθερης στην κίνησή της.

Μόνο σε κατάσταση έκστασης μπορούμε να ανακαλύψουμε την βαθειά σημασία αυτών των Χριστουγέννων, που αυτή την νύχτα γιορτάζουμε με τόση χαρά στην καρδιά μας.

Όταν σε κατάσταση έκστασης μελετάμε την ζωή του Χριστού, ανακαλύπτουμε ότι μεγάλο μέρος του κοσμικού δράματος που παρίστανε ο Κύριος, έμεινε άγραφο.

Πρέπει να εξασκούμε καθημερινά το γνωστικό διαλογισμό. Μπορούμε να τον εξασκούμε μόνοι ή με άλλους.

Η τεχνική του διαλογισμού που έχουμε διδάξει σ’ αυτό το μήνυμα, πρέπει να δοθεί σ’ όλα τα γνωστικά λουμισιάλ σαν μια υποχρέωση, μετατρέποντας τα λουμισιάλ σε κέντρα διαλογισμού. Όλοι οι γνωστικοί αδελφοί πρέπει να κάθονται να διαλογίζονται σε ομάδες.

Όλη η γνωστική ομάδα πρέπει να εξασκεί αυτή την τεχνική του διαλογισμού, μαζί με τις τελετουργίες.

Επίσης μπορεί και πρέπει να εξασκηθεί η τεχνική του διαλογισμού στο σπίτι, καθημερινά. Εκείνοι που μπορούν να βγαίνουν βόλτα στην εξοχή, πρέπει να το κάνουν, για να διαλογιστούν στην σιωπή του δάσους.

Βασισμένοι σ’ αυτά τα μηνύματα και σ’ αυτή την διδασκαλία, είναι αναγκαίο να βάλουμε στο πρόγραμμα λειτουργίας των γνωστικών λουμισιάλ την τεχνική του διαλογισμού. Παραδίδουμε στα λουμισιάλ την μοναδική τεχνική που πρέπει να γίνει δεκτή σ’ αυτά.

θα ήταν ψέμα να βεβαιώναμε ότι η μεγάλη πραγματικότητα μπορεί να λειτουργήσει μέσα σ’ ένα άτομο, που δεν κατέχει τα υπαρξιακά σώματα του ΕΙΝΑΙ.

Είναι ηλίθιο να βεβαιώνουμε ότι η μεγάλη πραγματικότητα μπορεί να μπει μέσα σε κάποιον (όπως λένε οι σκοτεινοί του Σουμπούδ) δήθεν για να διώχνει έξω από μας τις ζωικές ενστικτώδεις, βυθισμένες οντότητες που αποτελούν το πολλαπλό εγώ.

Επαναλαμβάνουμε:

Η Μεγάλη πραγματικότητα δεν μπορεί να μπει μέσα σ’ εκείνους που δεν κατέχουν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι. Μόνο με το Μαϊτούνα (Σεξουαλική Μαγεία) μπορούμε να δημιουργούμε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του ΕΙΝΑΙ.

Ο Μεγάλος αβατάρας Ashiata-Shiemash μπόρεσε να ενσαρκωθεί στο μποδισάτβα του, όταν αυτός βρισκότανε με το νου σε απόλυτη ηρεμία και σιωπή λόγω του ότι ήδη κατείχε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι από αρχαίες ενσαρκώσεις.

Είναι αναγκαίο επίσης να διευκρινίσουμε ότι μετά από την έκσταση, αν και λαμβάνεται μια τρομερά δυνατή ενέργεια, το εγώ δεν διαλύεται, όπως πιστεύουν πολλοί μαθητές του αποκρυφισμού.

Η Διάλυση του εγώ είναι δυνατή μόνο με βάση την βαθύτερη κατανόηση και την αδιάκοπη καθημερινή δουλειά πάνω στον  εαυτό μας από στιγμή σε στιγμή.

Εξηγούμε όλα αυτά για να μην συγχέετε τον γνωστικό διαλογισμό με τις σκοτεινές πρακτικές του Σουμπούδ και πολλές άλλες σχολές μαύρης μαγείας.

Όταν ένας μυστικιστής καταφέρει την έκσταση, αισθάνεται, όταν επιστρέφει στο φυσικό του σώμα, την επείγουσα ανάγκη να δημιουργήσει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του ΕΙΝΑΙ και τον απερίγραπτο πόθο να διαλύσει το εγώ.

Η έκσταση δεν είναι μια νεφελώδης κατάσταση, αλλά μία υπερβατική κατάσταση έκπληξης, συνδυασμένη με μια τέλεια διανοητική διαύγεια.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Η Εξάλειψη του Εγώ»)