Η πραγματικότητα (Li στα Κινέζικα) µπορεί να ειδωθεί µε µορ­φή αιφνίδια, αλλά η ύλη (Shih στα Κινέζικα) πρέπει να καλλιεργη­θεί µε µορφή προοδευτική και τακτική.

Με άλλα λόγια, µετά αφού έχεις φθάσει στην έκσταση πρέπει να την καλλιεργήσεις µέχρι την πλήρη ανάπτυξη και ωριµότητα.

Έτσι η εσωτεριστική εργασία συνίσταται σε δύο κύριες από­ψεις: Την «ΟΡΑΣΗ» και τη «ΔΡΑΣΗ».

Για να έχουµε µια όραση πρέπει να ανεβούµε µέχρι το πιο ψηλό µέρος του βουνού και να κοιτάξουμε από εκεί, για να αρχίσουµε το ταξίδι πρέπει να κατεβούµε µέχρι το βάθος της αβύσσου και να αρχίσουµε την πορεία από εκεί.

Παρόλο που ο ναός Zen που είναι µια θαυμάσια µορφή του Βουδισμού Mahayana, συγκρατιέται από τις δύο κολώνες της «όρασης» και της «δράσης», είναι φανερό ότι δίνει µεγάλη έµφαση στην πρώτη.

Αυτό το αναγνωρίζει ξεκάθαρα ο µεγάλος Guruji Ι Shan που είπε: «Η όρασή σου και όχι η δράση σου είναι αυτό που µ’ ενδιαφέ­ρει».

Είναι γι’ αυτό που οι Δάσκαλοι Zen, δίνουν όλη την έµφαση, στην έκσταση, στο Samadhi, στο Satori και συγκεντρώνουν όλες τους τις προσπάθειες να οδηγήσουν όλους τους µαθητές ή Chelas κατευθείαν σ’ αυτήν.

Η θιβετιανή σχολή Jinayana είναι διαφορετική και παρόλο που οι δύο κολώνες της είναι επίσης η «Όραση» και η «Δράση» είναι αναμφίβολο ότι δίνει ειδική επισημότητα στη δεύτερη και παλεύ­ει ακούραστα για να οδηγήσει τους ευσεβείς στην ένατη Σφαίρα (Το Σεξ).

Δεν είναι περιττό σ’ αυτό το κεφάλαιο να τονίσουµε ότι οι υπο­ψήφιοι της σχολή Mahayana ποθούν αληθινά και µε ατελείωτη ανυπομονησία την άµεση εμπειρία του φωτισμένου κενού.

Δεν υπερβάλλουμε µε κανέναν τρόπο θεωρίες αν βεβαιώσουμε µε έντονη έµφαση ότι οι µαθητές της σχολής Jinayana εργάζονται εντατικά στο «Σιδηρουργείο των Κυκλώπων» – το σεξ – µε την έξυπνη πρόθεση να επιτύχουν την εσώτερη Αυτοπραγµάτωση του φωτισμένου κενού.

Όταν ο νους είναι ήσυχος, όταν ο νους σιωπά, από µέσα και απ’ έξω και στο κέντρο, επέρχεται η Μυστικιστική πείρα του κε­νού, όµως είναι προφανές ότι το να Αυτοπραγματοποιηθεί είναι κάτι πολύ διαφορετικό.

Το κενό δεν είναι πολύ εύκολο να εξηγηθεί. Ασφαλώς σας λέω ότι δεν είναι περιγράψιµο ή καθοριστέο.

Η γλώσσα αυτών των ανθρωποειδών που κατοικούν το φλοιό της γης, δημιουργήθηκε για να καθορίζει πράγµατα ή συναισθήματα υπάρχοντα, δεν είναι κατάλληλη για να εκφράσει εκείνα που βρίσκονται πιο πέρα από το σώµα των συγκινήσεων και του νου.

Το φωτισμένο Κενό δεν είναι υπόθεση να γνωρίζεις ή να µη γνωρίζεις, το να το δοκιμάσεις απ’ ευθείας είναι το ενδεδειγμένο.

«ΟΡΑΣΗ» και «ΔΡΑΣΗ», αλληλοσυμπληρώνονται. Οι δύο σχο­λές που αναφέρθηκαν είναι απαραίτητες.

Το να δεις µε απέραντη λαμπρότητα είναι δυνατό µόνο όταν απουσιάζει το Εγώ, ο Εαυτός µου, ο Εαυτός σου, το να το διαλύ­σεις είναι επείγον.

Συνειδητή δράση είναι το αποτέλεσµα της προοδευτικής εργα­σίας στο «Σιδηρουργείο των Κυκλώπων» (το Σεξ).

Το «Χρυσό άνθος» καθορίζει τη τέλεια αρµονική ισορροπία µε­ταξύ της «ΟΡΑΣΗΣ» και της «ΔΡΑΣΗΣ».

Το «Χρυσό έμβρυο», το ύψιστο άνθος, είναι η εξαίρετη βάση του εσώτερου Βούδα.

Χιλιόχρονες αρχαϊκές παραδόσεις λένε ότι υπάρχουν δύο ειδών Βούδες:

α) Βούδες µεταβατικοί.

β) Βούδες µόνιµοι.

Είναι προφανές ότι οι πρώτοι συναντώνται περαστικοί. από σφαίρα σε σφαίρα, παλεύοντας να πραγματοποιήσουν µέσα τους το «φωτισμένο κενό».

Είναι βέβαιο ότι οι δεύτεροι είναι οι Βούδες της ατένισης, εκεί­νοι που ήδη πραγματοποίησαν µέσα τους το «φωτισμένο κενό».

Στην εσωτεριστική µελέτη του Zen – θαυμάσια µορφή της σχο­λής Mahayana – υπάρχουν δύο κινέζικοι όροι πολύ ενδιαφέροντες: Chien και Hsing.

Χρησιμοποιούμενο σαν ρήµα, Chien σηµαίνει «βλέπω» ή «κοιτά­ζω» χρησιμοποιούμενο σαν ουσιαστικό σηµαίνει «η όραση» «η κα­τανόηση», ή «η αυτοπαρατήρηση».

Hsing σηµαίνει «η πρακτική», «η δράση», «η εσωτεριστική ερ­γασία». Επίσης µπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ρήµα ή ουσιαστικό.

Chien στην πιο εσώτερη σηµασία του σηµαίνει όλη τη µυστικι­στική κατανόηση της Βουδιστικής διδασκαλίας, όµως στο Zen, όχι µόνο σηµαίνει τη σαφή και ουσιαστική κατανόηση των αρχών και της Αλήθειας-Ρrajna, αλλά επίσης περιλαμβάνει και την ξύπνια όραση που αναβλύζει από την εμπειρία «Wu» (Satori, έκσταση, Samadhi).

Chien σ’ αυτό το υπερβατικό και θεϊκό νόηµα µπορεί να νοηθεί σαν ορατή πραγματικότητα ή µία όραση της πραγματικότητας.

Όµως, είναι αναντίρρητο ότι παρόλο που αυτό µπορούσε να σηµαίνει την όψη της πραγματικότητας, δεν περιλαμβάνει την κυ­ριαρχία ή κτήση αυτής της ίδιας.

Hsing, η γόνιµη και δημιουργική δουλειά στο «αναµµένο Καµίνι του Ηφαίστου». Είναι πρωταρχικό όταν είναι επιθυμητή η από­κτηση και η κυριαρχία του «πραγματικού».

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Το Μυστήριο της Χρυσής Άνθισης»)