Είναι αναγκαίο να καταλάβουμε την ιδέα της δουλειάς που πραγματοποιούμε. Στο όνομα της αλήθειας πρέπει να πούμε ότι κάθε σημείο κλειδί της Γνωστικής Διδασκαλίας έχει σταθερές βά­σεις. Ας εξετάσουμε μερικά σημεία. Αν αναλύσουμε λίγο την επι­στήμη της σεξουαλικής μεταβολής θα δούμε ότι η βάση της βρίσκε­ται στην δια­στολή και συστολή, στον Ιερό και Απόλυτο Ήλιο.

Καλά, ξέρουμε ότι στην μεγάλη Πραλάγια (δηλαδή στην διάρ­κεια της κοσμικής νύχτας) μετά την διάλυση των πλανητών της σελη­νιακής αλυσίδας, ο ιερός και απόλυτος ήλιος (όπου κατοικεί ο Αελοχίμ, ο αιώνιος κοσμικός κοινός πατέρας, μαζί με τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ) απειλούσε να διαλυθεί. Δεν είναι παράξενο το ότι όλοι οι κόσμοι του περασμένου ηλιακού συστήματος διαλύθηκαν μέσω της πραλάγιας. Υπήρξε στο παρελθόν η τάση να διαλυθεί ο ίδιος ο ιερός απόλυτος ήλιος. Και αυτό έγινε τότε που ο Ανύπαρ­κτος, ο αιώ­νιος κοσμικός κοινός Πατέρας αποφάσισε να δημιουρ­γήσει αυτό το ηλιακό σύστημα του ΟΡΣ στο οποίο ζούμε, κινούμα­στε και έχουμε το δικό μας ΕΙΝΑΙ.

Σαφώς, έγινε μια ριζική αλλαγή, που επέτρεψε στον ιερό από­λυτο ήλιο να συνεχίζει να υπάρχει. Διότι σε άλλους καιρούς ο ιερός απόλυτος ήλιος ήταν αυτό.εγώ.κρατικός (δηλαδή αρκείτο στον εαυτό του) αλλά όπως σας είπα κινδύνευε να διαλυθεί στην Πραλά­για. Τότε δημιουργήθηκε το σύμπαν για να στηρίζεται στο ίδιο και πέρασε στο να εξαρτάται από εξωτερικές δυνάμεις. Τότε έγινε τρώγω.αυτό.εγώ.κρατικός, είναι καλό να ξεχωρίζουμε τι είναι αυτό.εγώ.κρατικό, δηλαδή να είναι ικανό να αρκείται στον εαυτό του, με εκείνο που είναι τρώγω.αυτό.εγώ.κρατικό.

Αν αναλύσουμε προσεκτικά αυτό το σημείο, θα ανακαλύ­ψουμε ότι όλες οι δυνάμεις που προέρχονται από τον ιερό απόλυτο ήλιο συγκρούονται με τις πλανητικές μάζες του ηλιακού συστήμα­τος. Με την σύγκρουση γίνεται ένα σοκ με μεταβολή ενεργειών. Αυ­τές οι δυνάμεις επιστρέφουν προς τα μέσα και προς τα πάνω, μέχρι να γυ­ρίσουν στον ίδιο τον ιερό ήλιο απ’ όπου ήρθαν. Είναι φανερό ότι όταν επιστρέφουν οι δυνάμεις μετατρεμμένες πια στον πρωταρ­χικό κόσμο από τον οποίο ξεκίνησαν, κάνουν να υπάρχει εκείνος ο ήλιος, τον στηρίζουν, τον τρέφουν. Αν εκείνος ο ήλιος θα συνέχιζε να είναι αυτό.εγώ.κρατικός και όχι τρώγω.αυτό.εγώ.κρατικός, είναι σαφές ότι ήδη θα είχε διαλυθεί.

Τώρα λοιπόν, η δημιουργική ενέργεια σε τελική ανάλυση έρ­χεται από τον ιερό και απόλυτο ήλιο. Κατεβαίνει μέσω των 7 μαγνη­τικών κέντρων του σύμπαντος (στον εσωτερισμό λέγεται μέσω των 7 Στοπίντερ). Κατεβαίνει αυτή η κυριαρχική δύναμη από κέντρο σε κέντρο, μετά αποκρυσταλλώνεται στους σεξουαλικούς αδένες, βρί­σκεται στο σπέρμα όσο και στις σεξουαλικές δυνάμεις της γυναίκας, κλπ. Προφανώς αυτή η ενέργεια αν συνεχίζει την διαδικασία της κα­θόδου δημιουργεί άλλα διάφορα ζωντανά πλάσματα.

Είναι σαφές, ότι το σπέρμα ή χρησιμοποιείται για την αναπα­ραγωγή της φυλής ή δεν χρησιμοποιείται. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα βασικό ζήτημα, σημαντικό. Αν δεν χρησιμοποιούμε το σπέρμα για την αναπαραγωγή της φυλής, αν μοναδικά ασκούμε την εγκρά­τεια, την αγαμία με το ζόρι, και τίποτα άλλο, τότε το σπέρμα πέφτει σε πτώση, όπως και οι σεξουαλικές εκκρίσεις της γυ­ναίκας. Η πτώση των σεξουαλικών ενεργειών προκαλεί πάχος σε μερικά άτομα, σε άλλα γίνεται κάτι διαφορετικό, προκαλεί αδυνα­μία, ραχίτη, γεμίζουν από σπυριά, κηλίδες στο δέρμα κλπ.

Τώρα από την ψυχολογική σκοπιά, το σπέρμα και οι σεξουα­λικές εκκρίσεις που έχουν πέσει σε καθοδική εξέλιξη εμφανίζονται στον προσωπικό χαρακτήρα σαν εξτρεμιστικός φανατισμός και από την άλλη σκοπιά προκαλεί κυνισμό καλλιεργημένο σε μεγάλο βαθμό. Αν μαθαίνετε την ζωή των ανθρώπων του μεσαίωνα θα δείτε τους με­γάλους ιεροεξεταστές, εγκρατείς, άγαμους, χοντρά άτομα γεμάτα πά­χος, πραγματικά γουρούνια. Άλλοι είναι αδύνατοι, με μα­ζεμένους ώμους, με το σώμα γεμάτο σπυριά, άσχημοι, τρομακτικοί. Μετά που έκαιγαν ένα θύμα στην πυρά ή το βασάνιζαν, εμφανιζό­ταν στους ίδιους ο κυνισμός, στα μάτια τους έλαμπε ο φανατισμός. Τότε σε αυ­τούς βρίσκουμε τον ακραίο φανατισμό και από την άλλη σκοπιά τον ανησυχητικό κυνισμό. Μάζευαν τους ώμους τους μετά που είχαν κά­ψει ένα αθώο πλάσμα, έδιναν δικαιολογίες πραγματικά κυνικές κλπ.

Έτσι λοιπόν η καθοδική εξέλιξη του σπέρματος, η καθοδική εξέλιξη των σεξουαλικών εκκρίσεων, δεν είναι τόσο συνετή. στην φύση όλα έχουν την θέση τους, και προφανώς ή πρέπει το σπέρμα να συνεχίζει τον δρόμο του προς την ζωική αναπαραγωγή ή πρέπει να αρ­χίζουμε να μιμούμεθα τον ιερό και απόλυτο Ήλιο, αν θέλουμε την αναγέννηση.

Είπα και επαναλαμβάνω ότι ο ιερός και απόλυτος ήλιος, βγά­ζει ο ίδιος τις δυνάμεις του, τις ενέργειες του. Είπα επίσης ότι αυτές συγκρούονται με τις πλανητικές μάζες, και λαμβάνουν μετά (αυτές οι ενέργειες) από το σοκ μια ορμή προς τα μέσα και προς τα πάνω μέχρι να φτάσουν στο πρωταρχικό σημείο από όπου ξεκίνη­σαν.

Τώρα, αν ο ιερός και απόλυτος ήλιος κάνει αυτό με τις δικές του δημιουργικές ενέργειες, σαφώς εμείς πρέπει να κάνουμε το ίδιο με τις δικές μας δημιουργικές ενέργειες αν θέλουμε να αναγεννη­θούμε. Κατεβαίνουν αυτές οι σεξουαλικές και λογοϊκές δυνάμεις μέ­χρι τον φυσικό μας κόσμο. Χρειαζόμαστε να προκαλούμε ένα ειδικό σοκ και αυτό είναι δυνατό μέσω του Σαάχα Μαϊτούνα. Τότε αυτές οι ενέργειες διοχετεύονται προς τα μέσα και προς τα πάνω, δη­μιουργώ­ντας οργανισμούς, σώματα, εξουσίες, κλπ. Σε αυτόν τον δρόμο θα αναγεννιόμαστε.

Χρειαζόμαστε να μιμούμαστε τον ιερό και απόλυτο ήλιο, διότι είναι αυτός που δίνει την ΝΟΤΑ του Σαάχα Μαϊτούνα, αυτός με­ταβάλλει συνέχεια. Γιατί δεν τον μιμούμαστε; Προφανώς το δικό μας καθήκον είναι να τον μιμούμαστε, και έτσι θα αποκτήσουμε όσα έχει αποκτήσει ο ίδιος. Τί έχει αποκτήσει αυτός; Να τρέφεται, να στηρίζε­ται, να λάμπει κάθε φορά περισσότερο. Εμείς τι θα απο­κτήσουμε; Να αναγεννιόμαστε αποφασιστικά και οριστικά. Έτσι λοιπόν ποια είναι η βάση της σεξουαλικής μεταβολής; Σε τι στηριζόμαστε; Απλά στην με­ταβολή του ίδιου ιερού και απόλυτου ήλιου. Αν προχωράμε σε αρμο­νία με τον ίδιο είναι λογικό πως θα μετασχηματιζόμαστε ριζικά.

Οποιοδήποτε πλάσμα που ποθεί την τελική απελευθέρωση, ξέρει πολύ καλά ότι υπάρχει ένας πλανήτης που ονομάζεται καθαρ­τήριο. Στον πλανήτη καθαρτήριο υπάρχουν ομορφιές, υπάρχουν γύρω στις 12 χιλιάδες είδη εξαιρετικών πουλιών, που γεμίζουν εκείνο τον κόσμο με τα τραγούδια τους, με τις μελωδίες τους. Υπάρχουν τουλάχιστον 10 χιλιάδες είδη μετάλλων. Όλα τα είδη των ζώων βρίσκονται σ’ αυτόν τον κόσμο. Είναι ένας απόκρυφος πλανή­της, πιο μακρυά από το καλό και το κακό. Όποιος θέλει να φτάσει στην αγκαλιά του ιερού και απόλυτου ήλιου, πρέπει να παραμείνει ένα χρονικό διάστημα στον πλανήτη καθαρτήριο. Σε αυτόν τον κό­σμο υπάρχουν πολλές σπηλιές στα βουνά, μερικές είναι φυσικές όμως άλλες τις έχει φτιάξει το ανθρώπινο χέρι. Σε αυτόν τον πλα­νήτη δεν υπάρχουν πόλεις, όμως στις σπηλιές ζουν τα ιερά άτομα, αφιε­ρωμένα αποκλειστικά στην εξάγνιση, στην εξάλειψη των τελευ­ταίων στοιχείων (υπόλοιπα της καταστροφής των Εγώ) που έχουν μείνει ακόμα στον ψυχισμό τους.

Είναι σαφές ότι ο πλανήτης καθαρτήριο είναι θαυμάσιος, οι κάτοικοι του έχουν διαστημόπλοια με τα οποία μπορούν να ταξιδέ­ψουν από πλανήτη σε πλανήτη, από γαλαξία σε γαλαξία. Ο Ανύπαρ­κτος, ο Κοσμικός Κοινός και Αιώνιος Πατέρας Αελοχίμ συνηθίζει να εκδηλώνεται σε εκείνο τον Κόσμο για να βοηθάει εκείνους που ετομάζονται για την τελική αλήθεια. Δεν μπορούν όλες οι ψυχές να μπουν στο καθαρτήριο, αλλά μόνο εκείνες που έχουν κρυσταλλώσει στον εαυτό τους τις τρεις πρωταρχικές δυνάμεις του σύμπαντος. Μόνο αυτές έχουν το δικαίωμα να κατοικούν αυτόν τον πλανήτη κα­θαρτήριο.

Δεν μπορούν όλες οι ψυχές να ζουν σε αυτόν τον απόκρυφο κόσμο παρά αποκλειστικά εκείνες που έχουν δημιουργήσει τα ανώ­τατα υπαρξιακά σώματα του ΕΙΝΑΙ. Από όσα ακούσατε μπορείτε να καταλάβετε ότι ο πλανήτης καθαρτήριο είναι πολύ απαιτητικός.

Μπορούσε κάποιος από σας να κάνει την εξής ερώτηση, μετά από αυτό που σας έχω πει. Για ποιο λόγο πρέπει να εξαλείφουν δυ­σάρεστα στοιχεία ακόμα όταν σε αυτόν τον πλανήτη είναι όλα τέ­λεια πλάσματα;

Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν τα αμαρτήματα της ψυχής, ή καλύτερα θα λέγαμε τα αμαρτήματα του σώματος της ψυχής. Εσείς ξέρετε κάτι από ηθική, από κανονισμούς γενικά, από την οργή, λα­γνεία, ζηλοτυπία, περηφάνεια, τεμπελιά, λαιμαργία κλπ.

Όμως δεν ξέρετε τίποτα, γιαπαράδειγμα, από ένα απόκρυφο κείμενο που υπάρχει στο ανατολικό Θιβέτ, με μια ηθική που είναι πιο μακρύα από το καλό και το κακό. Έτσι επίσης τα αμαρτήματα της ψυχής είναι πιο μακρυά από τα δικά μας ηθικά αρχεία, πιο μα­κριά από τις γνωστές ηθικές αρχές. Είναι δηλαδή κάτι που ξεφεύγει από την δική σας κανόηση, όμως εκείνος που θα αποκτήσει την τέ­λεια εξάγνιση μπαίνει οριστικά στον ΙΕΡΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΗΛΙΟ.

Δεν είναι άχρηστο να πω σε σας ότι οποιοδήποτε ηλιακό σύ­στημα έχει τον δικό του ιερό και απόλυτο ήλιο. Υπάρχουν τόσοι ιεροί απόλυτοι ήλιοι όσα ηλιακά συστήματα υπάρχουν στο αναλλοίωτο άπειρο. Όλοι οι ήλιοι, οι αναρρίθμητοι του έναστρου χώρου, στηρίζονται με τους ρυθμούς του Μαχαβάν και του Τσοταβάν, οι οποίοι στηρίζουν το σύμπαν σταθερά στην πορεία του, δηλαδή με τον ρυθμό της φωτιάς.

Ο δικός μας ιερός απόλυτος ήλιος αδελφοί μου μας δίνει το κλειδί της μεταβολής. Κοιτάξτε πώς μας διδάσκει να μεταβάλλουμε, διότι μόνο μεταβάλλοντας ζει αυτός. Αν δεν ήταν από την μεταβολή αυτός δεν θα ζούσε, ήδη θα είχε διαλυθεί.

Κοιτάξτε πώς μας διδάσκει τον δρόμο της διάλυσης των μη ανθρώπινων στοιχείων και δημιουργεί έναν αρχετυπικό πλανήτη, ει­δικό μοντέλο εξάγνισης, τον πλανήτη καθαρτήριο, όπου πρέπει να περάσουμε από τις τελευταίες εξαγνίσεις. Δεν είναι άχρηστο να σας πω ότι κάθε ηλιακό σύστημα έχει επίσης ένα καθαρτήριο πλανήτη δικό του. Κοιτάξτε πώς ο ιερός απόλυτος μας αγαπάει, μας δείχνει τον δρόμο και θυσιάζεται για εμάς.

Κάθε μια από τις αρχές που έχουμε διδάξει στον Γνωστικισμό, έχει θαυμάσιες βάσεις, όλες αυτές τις έχει υποδείξει ο ίδιος ο ιερός απόλυτος ήλιος. Αυτοί οι οποίοι δεν μετέβαλλαν το ιερό σπέρμα φορτώνονται από Βενενιοσκιριάνας ή Αφροδισιοσκιριανές δονήσεις τρομακτικές, σατανικές. Αυτές με τον καιρό βάζουν σε δραστηριό­τητα το κτηνώδες όργανο Κουνταρτιγκουαδόρ, φορτώνουν την ουρά του Σατανά, την φωτιά που κατευθύνεται όχι προς τα επάνω, αλλά προς τα ατομικά τάρ­ταρα του ανθρώπου. Ένα άτομο τοποθετημένο στον κόκυγα κατευ­θύνει την δημιουργική δύναμη προς τα κάτω, μετα­τρέποντας την σε ένα είδος ουράς ή σατανικής προσφύσεως.

Έτσι λοιπόν αδελφοί είναι αναγκαίο να μεταβάλλουμε, να μι­μούμαστε τον ιερό απόλυτο ήλιο που μεταβάλλει σε όλες τις ώρες και σε κάθε αναπνοή. Μόνο έτσι αγαπητοί μου αδελφοί, μπορούμε να βαδίσουμε τον δρόμο της αναγέννησης.

Ο ιερός απόλυτος ήλιος χρησιμοποιεί τις τρεις δυνάμεις για να δημιουργεί: Η πρώτη είναι η αγία βεβαίωση, η δεύτερη είναι η αγία άρνηση, και η τρίτη είναι η αγία συμβίβαση. Έτσι είναι πώς το ένα γίνεται τρία. Το τρία δεν θα μπορούσε να γίνεται ένα, όμως το ένα γίνεται τρία. Εάν το τρία γινόταν ένα θα ερχόταν η καθοδική εξέλιξη του σύμπαντος. Θα μπορούσε να γινόταν το τρία ένα, αλλά μόνο μέσω της θελήσεως του Απόλυτου. Και εάν δεν είναι έτσι, κά­νετε εσείς την μαθηματική επιχείρηση. Κάνετε μια διαίρεση με το τρία και θα δείτε ότι πάντα θα μένει ένα πηλίκον από το τρία και εάν ξανακά­νετε την διαίρεση θα σας δίνει τρία, και ξανά τρία, και τόσα τρία μπο­ρούν να γίνονται που θα φτάσουν στο άπειρο.

Δεν είναι δυνατόν το τρία να το κάνουμε ένα. Έτσι λοιπόν το ένα γίνεται τρία. Ο ιερός απόλυτος ήλιος ξεχωρίζεται στις τρεις με­γάλες του δυνάμεις για να δημιουργεί και να ξαναδημιουργεί.

Είναι αναγκαίο να μάθουμε εμείς πώς εκδηλώνονται αυτές οι τρεις δυνάμεις στον καθέναν από εμάς. Έτσι θα δούμε ότι σε οποια­δήποτε θετική δύναμη εναντιώνεται πάντα μια αρνητική. Ας το παρητηρούμε αυτό προσεκτικά όταν πρόκειται να πραγματοποιούμε μια ειδική δράση, μια ειδική δουλειά ή να εκτελούμε ένα ορισμένο πρόγραμμα, μπορούμε να υπολογίσουμε την αντίσταση. Διότι από την φύση του ο κόσμος πρέπει να προκαλεί μια αντίσταση και αυτή η αντίσταση είναι η δεύτερη όψη του. Όσο γιγαντιαία είναι η επιχεί­ρηση, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η αντίσταση.

Αν μαθαίνουμε να υπολογίζουμε την αντίσταση, τότε θα μπο­ρούμε να εξελίσσουμε επίσης με επιτυχία οποιοδήποτε πρόγραμμα. Εκεί είναι όπου βρίσκεται η ικανότητα του εύστροφου.

Πρέπει να προσέχουμε πού έχει γίνει μια αλλαγή των δικών μας ενεργειών σε εκείνο το αντικείμενο που πάντα βρίσκεται στην δική μας αντίσταση. Πρέπει να μάθουμε, να γνωρίσουμε πώς δου­λεύουν οι τρεις δυνάμεις μέσα από εμάς εάν για παράδειγμα χρειάζε­ται να κάνουμε μια δημιουργία, σαφώς γίνονται αναγκαίες τρεις δυ­νάμεις.

Νομίζετε εσείς ότι η θετική δύναμη μοναδικά θα μπορούσε να κάνει μια δημιουργία; Σαφώς όχι. Πιστεύετε σεις ότι η αρνητική δύ­ναμη θα μπορούσε να κάνει από μόνη της μια δημιουργία; Ασυ­ζητητί όχι. Πιστεύετε εσείς ότι η ουδέτερη δύναμη από μόνη της μπορούσε να δημιουργήσει οποιαδήποτε δημιουργία; Είναι σαφές ότι όχι.

Για να υπάρχει δημιουργία χρειάζεται η θετική δύναμη, η αρ­νητική και η ουδέτερη, να κάνουν επαφή μεταξύ τους, να συγκε­ντρώνονται σε ένα ορισμένο σημείο του χώρου.

Ο άντρας είναι ένα φορτίο θετικής δυνάμεως και η γυναίκα είναι αρνητική. Για να υπάρχει μια δημιουργία χρειάζεται η σεξουα­λική ένωση του άντρα και της γυναίκας. Όμως αν η αρνητική δύ­ναμη εναντιώνεται στην θετική, με τι τρόπο μπορούσε να πραγματο­ποιείται η ένωση;

Μόνο μέσω ενός ειδικού μαγνητικού πεδίου, μέσω μιας τρί­της δυνάμεως που μπορεί να συμβιβάζει τις πρώτες δύο. Ποια είναι η τρίτη δύναμη; Η ουδέτερη δύναμη. Αυτές οι τρεις δυνάμεις πραγ­μα­τικά μπορούν να κάνουν μια δημιουργία.

Οποιοδήποτε σύμπαν που υπάρχει στον ιερό απόλυτο ήλιο το έχει δημιουργήσει το άγιο Τρια-Μαζι-Κάνω, δηλαδή από τις τρεις πρω­ταρχικές δυνάμεις, από την Τριμούρτη για να μιλάμε πιο φα­νερά. Και καταλήγει ενδιαφέρον το να δούμε πώς οι πρωταρχικές δυνάμεις εξε­λίσσονται σε άλλες τρεις κι έτσι διαδοχικά.

Ο άνδρας για παράδειγμα είναι μια δύναμη η γυναίκα είναι άλλη δύναμη, ο γιος είναι άλλη δύναμη. Ο γιος μεγαλώνει, παντρεύε­ται και από εκεί δημιουργείται ένα καινούργιο πλάσμα. Κοιτάξτε λοιπόν πώς από την ουδέτερη δύναμη βγαίνουν καινούρ­γιες τριάδες. Αν ο άνδρας είναι το θετικό, η γυναίκα είναι το αρνη­τικό. Στην συγκε­κριμένη περίπτωση της δημιουργίας ο γιος είναι η τρίτη δύναμη δη­λαδή η κεντρική άποψη. Είναι σαφές ότι αυτός ο Τρίτος, ο γιος σαν συγχρόνως θετική δύναμη θα πάρει μια γυναίκα σαν αρνητική δύ­ναμη και από εκεί θα δημιουργηθεί άλλος γιος, να άλλη τριάδα.

Πόσες τριάδες γίνονται από εκεί; Άπειρες. Έτσι είναι πώς δη­μιουργεί ο απόλυτος ιερός ήλιος. Την πρώτη δύναμη την έχουν ονο­μάσει πάντα ο πατέρας, την δεύτερη ο γιος και την τρίτη το άγιο πνεύμα.

Στην Ινδία η πρώτη δύναμη ονομάζεται Μπραάμα, η δεύ­τερη Βισνού και η τρίτη Σίβα.

Ο ιερός απόλυτος ήλιος λοιπόν δημιουργεί μέσω των τριών πρωταρχικών δυνάμεων ο ιερός απόλυτος ήλιος λοιπόν δημιούρ­γησε τούτο το ηλιακό σύστημα του ΟΡΣ με τις τρεις δυνάμεις, στο οποίο ζούμε, κινούμαστε και έχουμε το ΕΙΝΑΙ μας.

Αν το σύμπαν δεν το είχε δημιουργήσει, θα ήταν σε χαώδη κατάσταση, τότε δεν θα γνωρίζαμε εμείς τους κοσμικούς νόμους, τους νόμους της ύλης, τους νόμους του πνεύματος κλπ.

Όλα τα όντα ζούμε σε έναν κόσμο, και η λέξη κόσμος σημαί­νει τάξη, τάξη των κόσμων αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να ξε­χάσουμε ποτέ. Μέσω των τριών δυνάμεων ο ιερός απόλυτος ήλιος δημιουργεί και ξαναδημιουργεί.

Όμως για να υπάρχει τάξη, για να υπάρχει ένας κόσμος, χρει­άζεται η δημιουργία που έχουν οι τρεις άγιες δυνάμεις. Από αυ­τές τις τρεις θελήσεις πατήρ, υιός και άγιο πνεύμα πρέπει να πραγ­ματοποιεί­ται η δημιουργία σύμφωνα με άλλο νόμο αναγνωρισμένο με το όνομα της αιώνιας Επταπαραπαρσινόκ, δηλαδή τον νόμο του επτά.

Έτσι όπως ο καθένας μας φέρνει στο εσωτερικό του, επτά μα­γνητικά κέντρα, έτσι μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν επτά κό­σμοι, όπως επίσης υπάρχουν επτά βασικοί κόσμοι στο ηλιακό μας σύ­στημα.

Έτσι λοιπόν εάν δεν ήταν από τον νόμο του επτά, δεν θα υπήρχε τάξη στην δημιουργία. Οι τρεις μπορούν να δημιουργούν, όμως χρειά­ζεται το επτά για να είναι τέλεια η πράξη. τον νόμο του επτά πρέπει να ξέρουμε να τον εννοούμε. Αυτή η δύναμη, η γραμμή της δύναμης που διαιρείται σιγά σιγά στην κάθοδο της μέσω των 7 Στοπίντερς (τα 7 μαγνητικά κέντρα του σύμπαντος) για να ενώνεται μετά στις άκρες τους και τότε θα έχει γίνει η δημιουργία.

Αν κοιτάμε τον τέλειο άνθρωπο θα ανακαλύψουμε ότι είναι επταδικός. Από την κατώτερη άκρη βρίσκουμε τον άνθρωπο με την ανθρώπινη ή φυσική προσωπικότητα και από την άλλη ανώτερη άκρη τον άνθρωπο πνεύμα. Και όλο το σύνολο είναι διαμορφωμένο από επτά σώματα, να ο επταδικός άνθρωπος. Επίσης λέγεται για επτά κόσμους του απείρου. Έτσι λοιπόν αδελφοί μου εάν δεν ήταν από το επτά δεν θα υπήρχε ο άνθρωπος, δεν θα υπήρχε ο κόσμος.

Το σύμπαν δημιουργήθηκε με τις εξουσίες του άγιουΤρία και οργανώθηκε και ταξινομήθηκε με τις εξουσίες του άγιου επτά. Και είναι μέσω αυτής της δημιουργικής ενέργειας που κατεβαίνει από τον ιερό απόλυτο ήλιο το ότι μπορούμε να φτάσουμε εμείς να πραγματοποιούμε μέσα μας ένα τέλειο κόσμο.

Διότι με το Σαάχα Μαϊτούνα δουλεύουμε με το τρία και με το επτά. Ο άντρας επαναλαμβάνω είναι η αγία βεβαίωση, η γυναίκα η αγία άρνηση και η ουδέτερη δύναμη η αγία συμβίβαση. Είναι μέσω των τριών αυτών δυνάμεων το πώς πραγματοποιούμε την μετα­τροπή των ενεργειών και την δημιουργία των ανωτάτων υπαρξιακών σωμάτων του ΕΙΝΑΙ. Όμως τελικά το αποτέλεσμα έρχεται να μας φαίνεται πραγματοποιημένο με τον άγιο επτά, με τον επταδικό και πλήρη άνθρωπο, αγνό και τέλειο.

Έτσι λοιπόν αυτό που ο ιερός και απόλυτος ήλιος κάνει στο μεγάλο, εμείς θα το κάνουμε μέσα μας, με τον μικρόκοσμο. Αν ο ιε­ρός απόλυτος ήλιος χρειάστηκε τις πρωταρχικές δυνάμεις για να δη­μιουργεί και να ξαναδημιουργεί, εμείς επίσης χρειαζόμαστε αυτές τις τρεις δυνάμες στην διάρκεια του Σαάχα Μαϊτούνα, δηλαδή στην μετα­βολή των ενεργειών.

Αν ο ιερός απόλυτος ήλιος για να οργανώσει τον κόσμο χρει­άστηκε τον νόμο του επτά, εμείς για να μπορούμε να δημιουρ­γούμε τον δικό μας εσωτερικό κόσμο χρειαζόμαστε επίσης τον ίδιο νόμο του επτά.

Έτσι ερχόμαστε να μένουμε με ένα φυσικό σώμα, με ένα ζω­τικό σώμα ή Λίνγκαμ Σαρίρα ή αιθερικό σώμα, με ένα τέλειο αστρικό σώμα, με μια διάνοια χρηστή, με μια συνειδητή θέληση, με μια βουδική και θαυμάσια συνείδηση και με ένα πνεύμα αυτοπραγματοποιημένο (ΑΤΜΑΝ). Να ο νόμος του επτά.

Το σύμπαν παρομοίως έχει την ίδια σύσταση: ένα φυσικό πλανήτη, ένα ζωτικό αιθερικό πάτο, ένα πλανητικό αστρικό σώμα, ένα διανοητικό, ένα αιτιατό, ένα βουδικό ή διαισθησιακό, και ένα πα­γκόσμιο πνεύμα της ζωής η Μέγα ΑΤΜΑΝ.

Και είναι σαφές ότι το άπειρα μικρό είναι παρόμοιο με το άπειρα μεγάλο. Στην δουλειά της αυτοπραγμάτωσης πρέπει να δου­λεύουμε εμείς με τους νόμους του τρία και του επτά μέσα μας. Στην δουλειά της αυτοπραγμάτωσης πρέπει να δουλεύουμε με τα ίδια πράγματα με τα οποία δούλευε ο δημιουργός για να δημιουργεί το σύμπαν. Αν αυτός έκανε το σύμπαν σε έξι μέρες ή περιόδους και την έβδομη ημέρα ξεκουράστηκε και το ευλόγησε, εμείς επίσης πρέπει να το κάνουμε σε έξη ημέρες ή περιόδους και την έβδομη να ξεκουραστούμε. Αυτό που λέω τώρα μπορείτε να το βεβαιώνετε στην Γένεση ή στην Αποκάλυψη του Ιωάννου, είναι το ίδιο.

ΕΡ: Το σύστημα του ιερού απόλυτου ήλιου ήταν Αυτό-Εγώ-Κρατικό και έγινε Τρώγω-Αυτό-Εγώ-Κρατικό. Δεν είναι αυτόνομο;

ΑΠ: Εξαρτάται από την γλώσσα με την οποία συνεννοούμα­στε. Αν μιλάμε στα λατινικά εγώ σημαίνει ΥΟ όμως η λέξη Αυτό-Εγώ-Κρατικό ή Τρώγω-Αυτό-Εγώ-Κρατικό δεν είναι λατινικά. Τώρα μιλάω στην Τουρκομανική γλώσσα ή καλύτερα θα λέγαμε σε εσωτεριστική ορολογία που δεν έχει καμμιά σχέση με τα λατινικά, τότε το πράγμα είναι διαφορετικό.

ΕΡ: Μια Πραλάγια πραγματοποιείται μόνο μέσω του δικού μας ηλιακού συστήματος ή πραγματοποιείται μέσω όλων των ηλιακών συστημάτων, μέσω όλων των Γαλαξιών;

ΑΠ: Ασυζητητί σε μια Πραλάγια αντιστοιχεί μια Μαχαμβαντάρα για το δικό μας ηλιακό σύστημα. Στον άπειρο χώρο υπάρχουν εκατομμύρια γαλαξίες με εκατομμύρια ηλιακά συστή­ματα. Και εκεί εμφανίζεται ένα σύστημα κόσμων βγαίνοντας από μια κο­σμική νύκτα, ξημερώνοντας ένα Μαχαμβαντάρα (κοσμική μέρα). Πιο πέρα μπορούμε να δούμε εμείς ένα ηλιακό σύστημα μπαίνοντας σε μια κοσμική νύκτα, στην Πραλάγια. Ενώ μερικά σύ­μπαντα βρίσκονται σε Μαχαμβαντάρα άλλα βρίσκονται σε Πραλά­για. Δηλαδή μερικά είναι στην ημέρα και άλλα βρίσκονται στην νύ­κτα.

Όμως πιο πέρα από την Κοσμική ημέρα και την Κοσμική νύ­κτα υπάρχει ο υπερήλιος. Τον υπερήλιο τον καταλαβαίνουν μόνο εκείνοι που ζουν στο Αναλλοίωτο Απόλυτο, εκείνα τα Ιερά Άτομα που γνωρίζονται σαν Παραμαρτασάτιας.