Στη σχολή του σουφισμού συναντάμε περιγραμμένους τους επτά βαθμούς της έκστασης από τους οποίους ο μυστικιστής κατορθώνει την τέλεια κατάσταση της ψυχής.

Ο σουφισμός είναι η σχολή της έκστασης. Εκεί αποκαλύπτεται ο σταθμός του επιπέδου με το μυστικό, επειδή είναι η εσωτερική κατάσταση της ζωής στο Θεό.

Στο μονοπάτι της εσωτερικής ειρήνης πρέπει να κάνουμε τη θέληση του Πατέρα, τόσο στους ουρανούς όπως στη γη. Αυτή η συμμόρφωση με τον απαλό ζυγό μας πηγαίνει από το στενό και δύσκολο δρόμο που οδηγεί στο φως.

Όποιος δουλεύει στη διδασκαλία της φωτιάς, πρέπει να μάθει να διαλογίζεται στις επτά εκκλησίες.

Ο μυστικιστής πρέπει να συγκεντρωθεί βαθιά στο θυσιασμένο Αρνί. Ο μυστικιστής πρέπει να προσευχηθεί ικετεύοντας το Λατρευτό να του αφυπνίσει το τσάκρας, δίσκο, ρόδα ή την επιθυμητή ικανότητα.

Μετά από την ικεσία, ο μυστικιστής πρέπει να ψάξει το καταφύγιό του στο τίποτα. Ο νους πρέπει να είναι σιωπηλός και ήσυχος.

Όταν ο νους είναι στη σιωπή, όταν το μυαλό είναι ήρεμο, τότε έρχεται ο φωτισμός, η έκσταση.

Ο ύπνος συνδυαζόμενος με το διαλογισμό παράγει έκσταση.

Ο Θεός ψάχνει το τίποτα για να το γεμίσει.

Η έκσταση έχει επτά βαθμούς εξουσίας: Ο πρώτος είναι η φωτιά που μας καθοδηγεί και μας διδάσκει.

Ο δεύτερος είναι το γνωστικό χρίσμα, το οποίο είναι ένα απαλό ηλιακό λικέρ, που διαχεόμενο σε όλη την ψυχή, την διδάσκει, επιβεβαιώνει και προετοιμάζει για να ενσαρκώσει την αλήθεια.

Ο τρίτος είναι η μυστική εξύψωση του ταπεινού και ειλικρινή μαθητή.

Ο τέταρτος είναι ο φωτισμός.

Ο πέμπτος είναι η εσωτερική ευτυχία της θεϊκής γλυκύτητας, προερχόμενης από την πολύτιμη πηγή του Αγίου Πνεύματος.

Αυτή η απόλαυση είναι για εκείνους που έχουν συνεχή συνείδηση.

Ο έκτος είναι ο αποκεφαλισμός του εγώ.

Ο έβδομος είναι η μύηση Βενούστα, η ενσάρκωση του Υιού του ανθρώπου μέσα στον εαυτό μας.

Υπάρχουν και άλλοι βαθμοί ενατένισης και έκστασης, όπως είναι: ξέσπασμα (raptos), ρευστοποίηση (licuefacción), γλυκύτητα, χαρά, φιλί (ósculo), (αγκάλιασμα) (abrazo), μετασχηματισμός, κλπ….

Όταν το μυαλό μας βυθίζεται στο τίποτα, το αρνί εισέρχεται στην ψυχή για να δειπνήσει με αυτήν. Αυτό το τίποτα είναι ο τρόπος έτσι ώστε ο Αγαπημένος να δουλεύει μέσα στην ψυχή, ξυπνώντας κέντρα και κάνοντας θαύματα. Από αυτό το τίποτα έρχεται ο θεϊκός σύζυγος για να παντρευτεί με την ψυχή του, στο γαμήλιο θάλαμο του παραδείσου.

Από αυτό το δρόμο επιστρέφουμε στην αθωότητα του παραδείσου. Η ψυχή, βυθισμένη σε αυτό το τίποτα, θα περάσει επιτυχώς τα πνευματικά μαρτύρια και τα εσωτερικά βασανιστήρια. Ο Θεός ψάχνει το τίποτα για να το γεμίσει.

Ο εσωτερικός διαλογισμός προκαλεί αλλαγές στα εσωτερικά μας σώματα. Τότε έρχεται η αφύπνιση της συνείδησης. Όλα τα ανθρώπινα όντα ζουν στους υπερευαίσθητους κόσμους με τη συνείδηση κοιμισμένη. Ο διαλογισμός προκαλεί την επιβλητική αφύπνιση της συνείδησης.

Η αφύπνιση είναι όπως μια αστραπή τη νύχτα. Η αφύπνιση της συνείδησης έρχεται κατά τη διάρκεια του κανονικού ύπνου του φυσικού σώματός μας. Όταν το σώμα κοιμάται εμείς κινούμαστε με τα εσωτερικά οχήματά μας.

Όταν το σώμα κοιμάται η ψυχή ταξιδεύει στους ανώτερους κόσμους. Με το να ξυπνήσουμε τη συνείδηση αφήνουμε το όνειρο. Τότε ζούμε στους εσωτερικούς κόσμους σε μια κατάσταση εντατικοποιημένης επαγρύπνησης. Αυτό είναι η λεγόμενη “συνεχής συνείδηση”.

Αυτός που έχει αφυπνίσει τη συνείδησή του ζει στους ανώτερους κόσμους αφυπνισμένος.

Στους υπερευαίσθητους κόσμους αισθανόμαστε τη μυστική μακαριότητα του άφατου φωτός…

Εκεί το παρελθόν και το μέλλον είναι αδερφωμένα μέσα σε ένα αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από το να αισθάνεται κάποιος την ψυχή του απελευθερωμένη.

Τότε γευόμαστε το θεϊκό νέκταρ του αιωνίου και γεμάτοι χαρά μπαίνουμε από τις πόρτες των ναών μέσα στις άφατες μελωδίες των μεγάλων μυστηρίων.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Το Μήνυμα του Υδροχόου»)